11 سال پیش ، موقعی که 22 سال داشتم به همراه داداشم ایمان و پسر عمه ‏ام مهدی  و بابام و پسرخاله‌هایش و 2 تا پسر‌هایشان  ،علی و امیر ، به دریاچه گهر رفتیم. داداشم بعد از برگشتن ، گزارش این ماهیگیری را برای مجله شکار و طبیعت نوشت که البته چاپ نشد. حالا من می‏خواهم با استفاده از همان نوشته ها ، آن خاطره را به روایت خودم بازگو کنم:

تابستان 1381 بود و 3 سال از ممنوعیت ماهیگیری در لار می‏گذشت، اما این باعث شده بود که در آن تابستان و 2 تابستان دیگه‎‏اش با چند منطقه ماهیگیری دیگر ایران از جمله گهر نیز آشنا بشویم و همچنین قزل آلای رنگین کمان هم بگیریم.

15 تیر ، ساعت 1 نصفه شب حرکت کردیم ، تا یک 4 – 5 روزی توی طبیعت بکر تفریح کنیم.

  از تهران که دور شدیم ، شروع به نفس کشیدن و دیدن عظمت و زیبایی طبیعت اطرافمون  کردیم ، تا اینکه ساعت 6- 7 به دورود ، از شهرهای لرستان رسیدیم که کارخانه سیمان این شهر در آن زمان  شهر را زیر چتری از سیمان  فرو برده بود (سال بعد که به آنجا رفتیم این آلودگی خیلی کمتر شده ‏بود و الان فکر کنم دیگر کنترل شده‏ باشد). کنار یک میدان توقف کردیم و یک راهنما که منتظر ما بود بارها رو سوار وانت کرد و بعد از گذاشتن ماشینها در پارکینگی که او به ما نشان داده‏بود ، آدمهامون هم سوار وانت شدند و تا اونجاییکه جاده بود با ماشین رفتیم بالا تا کنار جایی به اسم "چشمه" بارها را گذاشتیم زمین.